Rinnie’s blog – Verhalen van Onderweg III

Rinnie (78) schrijft regelmatig over wat haar bezighoudt en inspireert.

BLOG – Het smalle pad voert ons tussen rietvelden door naar de veerpont. Vanuit Hattem zijn we op weg naar Blokzijl, waar we de volgende nacht zullen doorbrengen. Onze fietsen zijn zwaar beladen met aan weerszijden grote blauwe fietstassen en voorop nog een stuurtas. We hebben deze zomer voor een fietsvakantie gekozen. Onderweg zullen we gebruik maken van slaapadressen die in het dikke boek van Vrienden op de Fiets te vinden zijn en bovendien hebben we kaarten bij ons met alle knooppunt routes er op, zodat we zelf iedere dag kunnen bepalen waar we langs rijden.

Gezamenlijke interesses delen

Vanmorgen is onze gastvrouw in haar nette rokje en bijpassend hesje ons nog onderhoudend blijven boeien met verhalen, naar aanleiding van een boek dat ons opviel in haar grote boekenkast. We delen gezamenlijke interesses op het gebied van literatuur, schilderkunst en spiritualiteit. Zulke gesprekken zijn vaak ook een reden, waarom mensen als onze gastvrouw, zo gastvrij hun huis ter beschikking stellen voor fietsers onderweg. Het is een manier om kennis te maken met verschillende mensen. Dat kan heel aangenaam zijn als je veel alleen bent.

Na een uitgebreid ontbijt maakt ze nog snel wat water warm voor onze thermoskan, zodat we bij de lunch zelf thee kunnen maken. In de ruime hal staan de blauwe tassen al klaar. Onze gastvrouw pakt nog snel een kaart van de omgeving en wijst ons daarop de meest geschikte route naar de veerpont over de IJssel. Het is negen uur als ze ons uitzwaait.

Waarmee betalen we de veerman?

Terwijl de veerpont vanaf de overkant onze oever nadert, zoek ik alvast mijn beurs op, want met die zwaarbeladen fiets aan de hand is het moeilijk om ook nog in je tas naar geld te zoeken voor de overtocht. Terwijl ik daarmee bezig ben gaan mijn gedachten even naar de Griekse mythe over de veerman Sharon, die de overledenen over de rivier de Styx moet varen naar het land van de doden en daarvoor een muntstuk vraagt. Uiteindelijk spreekt de god Hades aan de overkant dan een oordeel over hen uit.

Ondertussen haal ik van alles uit mijn voortas, ook de appels die we op het laatste moment nog mee kregen, maar ik zie mijn beurs niet. Geen geld, geen rijbewijs, geen pinpas. Ik schrik en besef dat we zo niet verder kunnen reizen. We keren onze fietsen weer de andere kant op. Er zit niets anders op. De beurs moet op de eettafel zijn blijven liggen, na het afrekenen. De veerman moet nog maar even op ons wachten, we nemen wel een latere pont.

Er komt ons een vrouw tegemoet, die met hoge snelheid de pont nog tracht te halen. Het blijkt onze gastvrouw te zijn. We herkenden haar niet zo snel met die wapperende haren en een rood gezicht van inspanning. Ze is snel op haar fiets gesprongen en ons achterna geracet. “Ik wist niet waar ik die beurs naar toe moest sturen, ik heb alleen een telefoonnummer en ik was bang dat de veerpont al weg was”. Met een blijde lach overhandigt ze ons de beurs. Wat een prachtmens. Wat zijn we dankbaar dat we haar hebben ontmoet en ook heel blij dat we niet aan de oever van de Styx staan, maar gewoon aan de langzaam stromende IJssel en dat we aan de overkant onze weg zonder oordeel kunnen vervolgen.

Deel dit artikel

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Full 2
Culinaire routes
De leukste restaurants, de meest verfijnde smaken, de eerlijkste gerechten.
Full 2
Full 2
Fiets, wandel- en vaarroutes
Kom lekker in beweging en loop of fiets een mooie route!
Full 2
Full 2
Er op uit
Nederland is veelzijdiger dan je denkt. Laat het dagelijkse leven even achter je en geniet!
Full 2
Full 2
Schrijf mee
Vertel jij graag mooie verhalen? Schrijf dan mee met de redactie van 50+
Full 2
previous arrow
next arrow
Scroll naar boven
Scroll naar top